عبدالله بن محمد مروزی (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)عبدالله بن محمد مروزی، از شعرا و ادیبان قرن سوم قمری در عراق بود. ۱ - معرفی اجمالیابوصالح، عبدالله بن محمد بن یزداد بن سوید، ادیبی شاعر، فاضل و ممدوحِ شاعران بود. بحتری او را مدح کرد و مرزبانی در مدح او شعری در کتاب معجم الشعرا نقل کرده است. ۲ - نسبپدرش محمد وزیر مامون بود که پس از کشته شدن اوتامش، وزیر المستعین بالله خلیفه عباسی شد و وزارتش سه ماه طول کشید. احزابِ هواخواه ترکان از وزارت او خشنود نبودند، زیرا او می‌خواست حساب دخل و خرج حکومت را منظم کند. بغای صغیر (سردار ترک) و طرفدارانش این‌کار را نپسندیده، بر او غضب کردند. لذا به ناچار در سال ۲۴۹ق گریخت و سامرا را به قصد بغداد ترک کرد. آن‌گاه ابوجعفر جرجرایی به جای او وزیر شد. محمد بن یزداد مردی نامور و بلیغ بود و شعر هم می‌سرود. اصل این خاندان، خراسانی، و نیاکانشان زرتشتی بودند که اسلام آوردند و به خلفا پیوستند. پدر بزرگش نخستین کسی از این خاندان بود که مسلمان شد. ۳ - مدح ابن یزداد توسط بحتریبحتری برای ابن یزداد مدیحه سرود. در بخشی از این سروده چنین می‌گوید: پسران یزداد را که می‌بینی، گویا کریمانی همانند ابر باران زای بامدادی دیده‌ای. آنان، چون ستارگان درخشانند و عبدالله چون بَدر میانشان می‌درخشد.» ابوصالح در سال ۲۳۰ق درگذشت. ۴ - پانویس
۵ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۹۶. رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 261 (قمری) | شاعران بغداد قرن 3 (قمری) | شاعران عرب قرن 3 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری)
|